Tijdens de Basiscursus Wijn laat een cursist een foto op zijn iPhone zien. Het achteretiket van een wijnfles. Het staat er inderdaad. “Deze wijn bevat ei”. Je begrijpt dat dit meteen allerlei vragen opriep.
Voor dat wijnen gebotteld worden, worden ze helder gemaakt. Klaren heet dat. Dit gebeurt door het toevoegen van hulpstoffen zoals eiwit, gelatine, vislijm of bentoniet. De zwevende delen hechten zich aan de hulpstof en zakken naar de bodem van het vat. Vervolgens kan de heldere wijn gebotteld worden.
Als een wijn is geklaard met behulp van eiwit van ei of melk dan bestaat de kans dat er resten van deze stoffen zijn achtergebleven in de wijn. En die restanten kunnen allergische reacties veroorzaken. Vanaf 1 juli 2012 is de Europese regelgeving voor de vermelding van allergene stoffen gewijzigd. Daarom is het vanaf oogstjaar 2012 verplicht om de aanwezigheid van deze stoffen in wijn, op het etiket te vermelden. De oogstjaren vóór 2012 vallen hier dus buiten. Ook de wijn die vóór 1 juli 2012 is geëtiketteerd of in bulk in de EU is geïmporteerd valt niet onder deze verplichting.
De vermeldingen op flessen die bestemd zijn voor de Nederlandse markt moeten officieel in de Nederlandse taal worden gesteld. Op grond van de wetgeving moet deze vermelding vooraf worden gegaan door het woordje “bevat”
Dat levert dit soort vermeldingen op:
Voor ei:
“Bevat eiproteïne”, “Bevat eiderivaat”, ” Bevat eilysozym”, “Bevat eialbumine” of zoals in dit geval: “Bevat ei”.
Voor melk:
“Bevat melk”, “Bevat melkderivaat”, “Bevat melkcaseïne” of “Bevat melkproteïnen”
De verplichte vermelding van sulfieten is ongewijzigd.
In de boekjes lezen we altijd dat wijn gemaakt wordt van vergist druivensap. Dan is het toch even vreemd opkijken als er op de wijnfles staat ‘bevat ei’.